Het bruin van de huid verdwijnt langzaam met elke douche-beurt, want de zon schijnt niet meer op de gebruinde lichaamsdelen.
Wel heb ik de zon nog wel in mijn hoofd. Wat heb ik het heerlijk gehad.
Een, volle week met een zeilbootje op de Friese wateren.
Water, zon en vooral veel rust.
Mijn dochter, man en ikzelf hebben Yathzee weer ontdekt! Haha, volgens mij zijn die dobbelstenen bijna versleten.
De e-reader is ook bijna stukgelezen, en in de havens (wanneer ik wifi had) gaf ik mij he-le-maal over aan de "Saga Candy Crush". (wie kent het niet?)
De vallende snoepjes staan nog steeds in mijn netvlies gebrand. (Thuis ook nog een paar keer gespeeld, maar dan is het opeens niet zo leuk meer.)
En dan komt de dag dat alles weer bij elkaar moet worden gezocht, in weekendtassen, zakken en rugtassen moet worden gepropt, en aan wal worden gebracht.
Over een smal loopplankje! Nou ging dat goed, maar je staat weer te puffen van warmte en inspanning.
Thuis alles weer uitschudden, Je draait de was, hangt het op, of stopt het in de droger. opvouwen
Je hebt het drukker dan ooit. Want er moeten natuurlijk ook nog boodschappen gedaan worden.
Ik loop die dagen echt extra kilometers, want ik ben de kluts en de routine kwijt. Van het washok naar de slaapkamer om vervolgens weer naar het washok te gaan om je geheugen op te frissen wat je ook maar weer in de slaapkamer moest doen.
Volgens mij ben ik niet de enige die aan geheugenverlies lijdt op dit soort dagen.
Het zal zo langzamerhand mijn leeftijd wel zijn........
En nu ben ik alweer een week aan het werk.
Waar blijven de dagen.
De kluts heb ik, evenals de routine weer teruggevonden.
Ik zou zo zeggen, op naar de volgende vakantie......
